Metodę nazwałem w ten sposób, ponieważ można jej użyć w mało skomplikowanych wypadkach. Polega ona na banalnym sprawdzeniu założeń. Przydatne jest to w sytuacjach gdy np. animacja ataku lub sam atak nie jest zbyt rozbudowany i ważne jest czy przeciwnik jest nad, pod lub na równi z postacią. W tej sytuacji wystarczy sprawdzić P2Dist Y.

P2Dist Y < 0 ; Punkt O osi wewnętrznych przeciwnika jest wyżej niż postaci.
P2Dist Y = 0 ; Przeciwnik jest na równi z postacią.
P2Dist Y > 0 ; Przeciwnik jest niżej.

W ten sposób łatwo sprawdzić czy przeciwnik jest wyżej lub niżej. Każda postać ma swoją wysokość i dla większego realizmu można zwiększyć zakres P2Dist Y o jakieś np. 40 pikseli. Wywoła to taki efekt jakby przesunąć środek osi wewnętrznych przeciwnika nieco wyżej. To nie jest wiele, a jeżeli przeciwnik będzie wyżej lub niżej o te 40 pikseli to zostanie potraktowany jakby był na równi z postacią.

P2Dist Y < -40 ; Przeciwnik jest wyżej niż 40 pikseli od postaci.
P2Dist Y = [-40, 40] ; Przeciwnik jest na równi z postacią, od -40 do +40 pikseli włącznie.
P2Dist Y > 40 ; Przeciwnik jest niżej niż 40 pikseli. 

Przykład:

[State 1, w gore]
trigger1 = p2dist Y < -40
type = varset
v = 1
value = 2

[State 1, na rowni]
trigger1 = p2dist Y = [-40, 40]
type = varset
v = 1
value = 1

[State 1, w dol]
trigger1 = p2dist Y > 40
type = varset
v = 1
value = 3