Pliki z grafiką
Plik PCX i jemu podobne
PCX - Przyjęło się, że pliki w których przechowywana jest grafika mają format PCX, opracowany na początku lat 80 obecnie stracił na popularności, stosuje bezstratną kompresję w przeciwieństwie do JPG, więc grafika nie traci na jakości i pozwala na zapisywanie obrazów w tzw. True Color czyli 24 bitach (16777216 kolorów). Problemem jednak jest publikacja w sieci, ponieważ PCX nie jest już zbyt popularny i nie zostanie odpowiednio wyświetlony w przeglądarce internetowej.
GIF - Podobnym formatem i dobrym ze względu na Mugena jest format GIF, który może przechowywać grafikę o maksymalnie 8 bitach (256 kolorach). Zaletą GIFów jest ich niewielki rozmiar przez bezstratną kompresję oraz możliwość tworzenia animacji - głównie z tych dwóch powodów są one szeroko wykorzystywane w internecie. Inteligentna zamiana formatu PCX na GIF nie wywoła straty grafiki a nawet pozwoli wyświetlić grafikę taką jaką można ją oglądać w Mugenie czyli np. bez tła dla spritów postaci.
PNG - Kolejnym formatem wartym uwagi jest PNG i jak nazwa wskazuje: Portable Network Graphics - przenośna grafika sieciowa. PNG wykorzystuje drobną bezstratną kompresję i miał zastąpić GIFa, różnicą jest to że PNG pozwala na zapisywanie obrazów w 24 bitach (16777216 kolorów) wykorzystując przezroczystości, więc można bez trudu uzyskać efekt GIFa, niestety PNG nie pozwala na tworzenie animacji.
BMP - Ostatnim znanym ale odradzanym formatem jest BMP, który nie stosuje kompresji i potrafi przechowywać obrazy 24 bitowe. Głównym powodem jego popularności jest to że stał się podstawą grafiki w systemie Windows.
Formatów graficznych jest znacznie więcej i możesz wybrać ten który Ci najbardziej odpowiada, jednak wybrany format musi przechowywać grafikę bez straty jakości i z możliwością używania minimum 8 bitowej palety kolorów.
Plik SFF
To nie jest konkretny plik z grafiką tylko biblioteka grafiki do której ładuje się sprity w formacie PCX lub PNG.
Grupa i numer sprita - Problemem stanowi to jak odnieść się do pojedynczej grafiki, można po nazwie, ale przy np. 500 spritach byłoby ciężko, dodatkowo co jeżeli część spritów odnosi się do czegoś konkretnego jak np. poruszanie się postaci. Aby to skrócić maksymalnie, wprowadzono określanie spritów za pomocą grupy i numeru w grupie czyli "Group" i "Image" (element A).
Axis - Sprit w pliku SFF nie może też od tak wisieć gdzieś w wirtualnej nieskończonej przestrzeni i trzeba go do czegoś przyczepić. Po to jest "Axis" (element B) czyli swego rodzaju nowy środek osi X i Y dla grafiki, od tej pory wyświetlając sprita w Mugenie robisz to ze względu na te nowe osie.
Wspólna paleta - Dodatkowym ważnym parametrem jest opcja wspólnej palety dla spritów, ale o tym napisałem niżej przy opisie palety (element C).
Przykład pliku SFF w użyciu przez program MCM (Mugen Character Maker):
Może się zdażyć że pobierzesz kiedyś sprity np. w PCX z instrukcją typu:
ds001.pcx - 0, 5, 18, 104, Shared
Dostaniesz tak pełne informacje na temat grupy, numeru w grupie, pozycji X i Y oraz tego czy sprit ma być ładowany z podzielną paletą.
Win Mugen został napisany dla formatu PCX, program którym ładujesz pliki może pozwolić na ładowanie innych formatów ale przez to, że konwertuje je w locie na PCX. Mugen 1.0 używa już grafiki z formatu PNG, jednak kwestia w tym czy program którym ładujesz pliki ładuje je do SFF w wersji dla Win Mugena czy dla Mugena 1.0.
Plik SFFv1 kontra SFFv2
Dos Mugen i Win Mugen obsługuje pliki SFF w wersji nr. 1, wczytywane są do niego sprity w formacie PCX tylko z 8 bitową paletą kolorów.
Mugen 1.0 obsługuje pliki SFF w wersji nr. 2, wczytywane są do niego sprity w formacie PNG z 5 lub 8 bitową paletą kolorów, mogą zawierać też w sobie palety kolorów takie jak te z plików ACT.
Mugen 1.1 obsługuje pliki SFF w wersji nr. 2, wczytywane są do niego sprity w formacie PNG z 5, 8, 24 lub 32 bitową paletą kolorów, mogą zawierać też w sobie palety kolorów takie jak te z plików ACT dla grafiki 8 bitowej.
Mugen od wersji 1.0 obsługuje oba formaty SFF, więc nie ma potrzeby przekonwertowywania grafiki, jednak nowszy format zajmuje mniej miejsca i zwiększa wydajność.